جوان:انتخاب راهبرد و تاکتیک انتخاباتی معمولا متناسب با تلقی
انتخاب‌شوندگان از ذائقه انتخاب‌کنندگان صورت می‌گیرد. زیرا نوع طرح
موضوعات مطالبات و مشی انتخاباتی می‌تواند بر نوع چرخش انتخاب‌کنندگان
اثرگذار باشد.

بعضی از رفتارهای انتخاباتی در تاریخ
آیندگان ثبت خواهد شد و همیشه با نیکی یا بدی یادآوری می‌شود به نحوی که
گذر زمان با شکیت حین اتخابات می‌تواند میزان عدم شناخت کاندیدا را از متن
جامعه خویش هویدا سازد؛به طور مثال انتخاب واژه "جبهه دموکراسی " توسط
دکتر معین در انتخابات نهم ریاست جمهوری، اکنون به عنوان یک افتخار برای
ایشان به حساب نمی‌آید؛ نوع تبلیغات تلویزیونی جناب آقای رفسنجانی قطعاً
امروز به عنوان عدم شناخت یکی از پیشکسوتان انقلاب اسلامی از جامعه خویش
تلقی می‌شود.

مهندس موسوی تصویری از خویش دارد که متناسب با نگاه مردم به این تصویر، رفتار خویش را تنظیم می‌کند.

1- نقطه قوت پرونده موسوی نسبت به پرونده
مسوولان اجرایی بعدی کشور (هاشمی- خاتمی- احمدی‌نژاد) این است که دوران
دفاع مقدس پناهگاه ایشان جهت فرار از نقد بوده است. سه مؤلفه اساسی
میرحسین را در حوزه کارکردی در حصن حسین ضد نقد محصور کرده است.
این سه ضلع عبارتند از:
الف) مسوولیت ایشان در زمان حیات امام راحل
ب) نخست‌وزیری ایشان در ذیل جایگاه ریاست جمهوری
ج) پذیرش کمبودها و مقتضیات و ملاحظات زمان جنگ توسط مردم و ارجاع ناکارآمدی‌ها و ضعف‌ها به شرایط بحران
بنابراین میرحسین می‌داند که نقد وی بسیار جدی نخواهد بود و ایشان نیز
هرگونه نقدی را به همان سه اصل ارجاع می‌دهد و ایشان نیز هرگونه نقدی را
به همان سه اصل ارجاع می‌دهد در عین حال جوانان نقاد امروز در زمان
کناره‌گیری میرحسین از صحنه قدرت، حداکثر 5 ساله بودند و خود تصویری منفی
از ایشان ندارند دیکته میرحسین علیرغم حضور هشت‌ ساله‌اش در قدرت نانوشته
است. پس می‌تواند دولت فعلی را نقد و خودش در سایه سرمؤلفه ذکر شده مصون
بماند. لذا با این برداشت، ایشان نوعی مصونیت برای خود قائل و معتقد است
حمله‌های وی به نحو مدیریت کشور با پاتک مواجه نخواهد شد.

2- میرحسین می‌داند که مردم ایشان را در
داخل خانواده انقلاب محسوب می‌کنند لذا نمی‌تواند به راحتی با قاتلین به
حاکمیت دوگانه، مشروطه‌خواهی، جمهوری خواهی و سکولارهای درون و بیرون
حاکمیت فالوده بخورد. اما مشاورت 8 ساله ایشان در معیت خاتمی و عدم اعتراض
به نظریه‌های مطرح در مقابل حکومت اسلامی نشان می‌دهد که وی علاقمند به
حضور چپ‌های مدرن در جمع یاران خود می‌باشد اما جانب احتیاط را رعایت
خواهد کرد. میرحسین اگرچه 20 سال خاموش بود. اما این خاموشی در عرصه گفتن
بود نه در عرصه شنیدن و دیدن؛ بنابراین او از مشارکت و مجاهدین خواهد
خواست که در حاشیه باشند اما در شعاع نگاه او خواهند بود.

3- میرحسین مشکل اصلی کشور را در حال
حاضر مدیریت و نحوه توزیع سرمایه‌های آن فرض کرده است.لذا به مقولاتی
مانند سیاست خارجی یا شعارهای 12 سال پیش خاتمی وارد نخواهد شد اما
می‌داند که بازی با جیب مردم (نه سفره آنان) می‌تواند مؤثرتر از شعارهای
انتزاعی همچون، آزادی، جامعه مدنی و ... موثر واقع شود لذا ارائه تصویری
از یک مدیر جامع را سرلوحه حرکت‌های القایی خود قرار خواهد داد.

4- میرحسین می‌داند که آرایش‌های سیاسی
موجود جامعه تا اواخر حضور ایشان در قدرت چندان در جامعه مفهوم نداشت. لذا
برخی در خصوص خط و ربط ایشان به «بحران تحلیل» رسیده‌اند. بنابراین تلاش
می‌کند همچنان مشت خود را بسته نگه دارد.

5- سبک ارائه مطالب در سخنان میرحسین
همچون خاتمی دوپهلو خواهد بود. لذا مخاطبان را بین خوف و رجاء، اصولگر،
اصلاح‌طلب- سکولار - مذهبی و ... نگه خواهد داشت. او تا شب انتخابات قطعا
به جبهه‌ای فراگیر می‌اندیشد که بین‌العباسین باشد. زیرا این اسطوره 20
ساله به فرض اینکه با رای پائین انتخاب شود. شکست خورده خواهد بود. لذا
برای اثبات مقبولیت خویش همه کس را در آیاب خود می‌پذیرد.

6- به میرحسین گفته‌اند که نسل امروز او
را نمی‌شناسند لذا برای رفع این نقیصه مسیری را طی خواهد کرد که سکولارهای
دفتر تحکیم تا مذهبی‌های عدالت‌خواه را همراه خود داشته باشد. لذا تکریم‌
شهدا و عدم بستن روزنامه‌ها، دوست داشتن روحانیت و عدم دولتی‌ شدن آن و
ادعای خدشه به اصولگرایی و اصلاح طلبی را با هم طرح می‌کند (سخنرانی
دانشگاه تهران).

7- او می‌خواهد ابر گفتمان انقلاب اسلامی
و امام را با گفتمان عرفی شدن در قالب ادبیات اعتراضی پیوند دهد تا جامعیت
خود را بر گستره جغرافیای رای‌دهندگان اثبات نماید عرفی کردن جامعه در
سایه گفتمان امام مهمترین طمع‌ورزی مشارکت و مجاهدین در همراهی با وی می
باشد.

8- میرحسین اطرافیان خود را طوری انتخاب
می‌کند که برآیند آن معجونی باشد که با بار مثبت و منفی همدیگر را متعادل
و قضاوت را برای مخاطبان مشکل کند او ستادی خواهد داشت که یک بازداشتی
تحکیمی با تندترین اعضای حزب جمهوری اسلامی سابق را در خود داشته باشد.

9- موسوی هرگونه له یا علیه سیاست‌های
استکبار جهانی سخن نخواهد گفت او بر این باور است که این مشی در مخاطب،
تصویری توأم با بلوغ عقلانیت و پختگی تعبیر خواهد شد به طور خلاصه می‌توان
گفت که هندوانه سربسته‌ای که ابطحی از آن یاد می‌کند، رفتاری را در پیش
می‌گیرد که در صورت باز شدن نیز هر کرسی مزه‌ای متفاوت از آن ادراک کند و
این چنین هر کسی از ظن خود یار او می‌شود. اما برای متعقدین به اصول
انقلاب اسلامی نقد میرحسین الزاما نباید به عرصه کارکرد آن هم در دوره‌ای
که چندان نمی‌توان بر آن استناد کرد، معطوف گردد. بلکه جنبه‌های «رفتاری»
و «نگرشی» ایشان هم می‌تواند معیار قضاوت و سنجش باشد اگر او به دوران 8
ساله خاتمی افتخار کند بدون اینکه از مثلث سه ضلعی که در بدو این نوشتار
آورده شد، بیرون کشیده شود اما باید منتظر ماند تا میرحسین که در زمان
مسوولیت خود در جایگاه نخست‌وزیری در سه ضلعی «دفاع مقدس»، امام‌(ره)،
رهبری(رئیس جمهور وقت) از نقد مصون شده است اکنون با سه ضلع شعارهای
انقلاب اصول امام و رهبری چگونه مواجهه خواهد شد. دیدگاه‌های امروز او در
این سه ضلع است که می‌تواند مبنای قضاوت قرار گیرد.

نوشته شده در سه شنبه 88 اردیبهشت 15ساعت ساعت 7:45 عصر توسط منتظر| نظر بدهید
طبقه بندی: میر حسین انتخابات تاکتیک تبلیغات