بعد از اینکه اصلاح طلبان در انتخابات متوالی در سالهای اخیر از مردم "نه" شنیدند و از صحنه های تصمیم سازی، تصمیم گیری و اجرایی کشور بیرون شدند، حامیان نظریه پرداز آنها از "مردن" اصلاحات سخن راندند و اینکه باید منتظر بود تا یک نفر میخ آخر را به تابوت اصلاحات بکوبد.

سوم تیر 84 تیر خلاص مردم بود به پیکر بی جان اصلاحات و رای آنها میخی بود به تابوت اصلاح طلبان تجدیدنظرطلبی که سالها تمام همّ خود را مصروف به یغما بردن ارزش ها و اصول و باورهای مردم دین دار و ایمان گرای ایران اسلامی کرده بودند.

تابوت آنها هم با سوز و آه حامیان آنها تشیع شد و به زیر خاک رفت! فاتحه هم بر گور آنها خوانده شد! اما...

اما این مرده ای که می رفت تا کفنش هم به زیر خاک پوسیده شود، بوی دنیا را از منافذی که برخی ها از روی قبر برایش ایجاد کردند!! استشمام کرد و هوس بلند شدن از گور به سرش زد!

امروز اصلاحات به سان مرده ای متحرک در به در به دنبال طبیبی می گردد که نوش دارویی بعد از مرگ را به او بخوراند، تا مگر جان تازه ای یابد و  قدرتی تازه گیرد؛ غافل از اینکه نوش دارو را بعد از مرگ سهراب!! نفعی نباشد و سودی نبخشد.

گویند یکی از دلایل سوزاندن و بر باد دادن خاکستر مردگان در شرق دور این بوده که مردم از شرّ روح مردگان دنیاطلب سمجی که قصد ترک دنیا را نداشتند راحت شوند! ؛ شاید اینبار مرده داستان ما را هم این درمان به کار آید و سوزاندن و بر باد دادن خاکسترش همگان را راحت سازد. جنس هیزم این آتش، رای دوباره "نـــــــــــــــــه" مردم به اصلاحات است.